Geboortefotografie Helmond – Elkerliek

Het is 6 januari als ik van Melissa, Jaleesa en zoontje Jayden een mail ontvang, ik denk toch wel één van de meest bijzondere aanvragen die ik bij alle geboorte’s heb mogen ontvangen. We spreken af voor een kennismakingsgesprek en ik plof op 23 januari op de bank. Ik ontmoet een warm en liefdevol stel met een super vrolijk en ontwapenend mannetje van 4 jaar. Jayden komt al snel naast me zitten en wil graag een spelletje met me spelen op de iPad. 

Melissa en Jaleesa zijn op een hele bijzondere manier zwanger geworden. De wens voor een broertje of zusje voor Jayden was groot en ze wilde dolgraag echt een kindje van hun samen. Na een lang traject is uiteindelijk de eicel van Jaleesa bevrucht en terug geplaatst bij Melissa. Hier staat onvoorwaardelijke liefde centraal en ‘samen’ gaan voor een kindje wat zo enorm gewenst is. Ik ben ontroerd en hierdoor geraakt. Maar dat laat ik niet merken. Ze zijn op 28 augustus uitgerekend, de wens is om thuis te bevallen maar gezien de embryo donatie zou het kunnen zijn dat ze door moeten naar Tergooi Ziekenhuis in Blaricum.

Op 3 juni ontvang ik een bericht van Melissa, ze is 28 weken zwanger, het is aan het rommelen en ‘iets’ zegt haar dat de kleine eerder gaat komen. Bij een verwachte geboortedatum van 28 aug is dit veel te vroeg. Hopelijk blijft de kleine nog even lekker bij mama zitten.

Dan ontvang ik op 5 juli 2.09 een bericht van Jaleesa, ze zijn op dat moment naar het Elkerliek ziekenhuis. Melissa heeft weeën maar nog geen ontsluiting. De vraag is of ik eerder beschikbaar ben, absoluut. Om 12.21 heeft Melissa inmiddels 24 uur heftige weeën maar de artsen proberen i.v.m. het longrijpingsproces de kleine nog 24 uur te laten zitten. Rond 20.23 wordt er een andere variant weeën remmers gegeven Daarnaast ligt de kleine in stuit. Vanaf 4 cm ontsluiting wordt er besloten of de kleine via een sectio geboren wordt of via de ‘natuurlijke’ manier.

De wens van de mama’s is om de kleine via de natuurlijke manier te laten komen, dit omdat er in het Elkerliek geen geboortefotograaf op de OK mag én de mama’s willen graag het moment van geboorte vastgelegd hebben. Ook deze dag met heftige weeën komt ten einde voor Melissa, de nacht met weinig slaap is lang en de vermoeidheid neemt toe.

De volgende ochtend, 6 juli 9.08 ontvang ik een update. Vanwege het infectie gevaar zal er geen actie meer volgen. Best wel een beetje lastig omdat het voor mij lastig inschatten is wanneer ik moet vertrekken. Maar totaal niet belangrijk, het welzijn van de kleine en mama staat voorop.  

De komende uren worden spannend, tot 22.00 worden de weeën geremd. Ondertussen 21.28 hebben ze beide te horen gekregen dat ze vanwege het hoge infectie gevaar geen inwendig onderzoek meer doen. Wederom is het lastig inschatten hoever ze is. Inmiddels volgt er weer een lange nacht. De spanning en vermoeidheid neemt toe. Mede door de onzekerheid zijn de mama’s inmiddels helemaal op.

De volgende ochtend is er toch een onderzoek, er is geen verdere ontsluiting. Rond 12.15 is de hartslag van de kleine erg hoog, er wordt besloten om de bevalling op te wekken. Tevens krijgt ze direct een infuus antibiotica en maken haar klaar voor ok mocht er met spoed een sectio volgen.

Inmiddels ben ik aangekomen, ik tref een klein hoopje mens in bed aan. Oververmoeid en nog nauwelijks in staat om de weeën op te vangen. Jaleesa wijkt met een zorgelijke blik niet van haar zijde. Melissa kan niet anders dan op haar linker of rechter zijde in bed liggen. De kleine blijft een hoge hartslag houden en Melissa heeft inmiddels koorts. Dit is het moment van ingrijpen, de teleurstelling is groot. Ik weet dat er in Tergooi (nog) geen fotograaf de ok op mag maar ik probeer het toch bespreekbaar te maken. Hoe fijn zou het na zoveel teleurstelling zijn dat ik dit moment voor de mama’s mag vastleggen.

Ik blijf achter en wacht op het moment dat ze terug komen. Om 20.41 ontvang ik een app van Jaleesa: ‘hij is er’ met een prachtige foto. Een zoon, ZION Zayèl…wat een geweldige naam voor zo’n mooi manneke. De kleine gaat direct in de couveuse en de mama’s mogen terug naar de afdeling. Blijdschap, ontlading en ontroering bij de foto’s die ze met de telefoon gemaakt hebben op de couveuseafdeling. De mama’s zijn trots en kijken uit naar hun oudste zoon, hij komt binnen en lacht van oor tot oor. Hij heeft een cadeau en tekening mee voor zijn kleine broertje, hij kan niet wachten om hem te zien.

Lieve mama’s; Melissa en Jaleesa, wat een geduld en lange adem, jullie hebben een (weeën)marathon gelopen. Ik heb ongelooflijk veel respect voor jullie, jullie liefde, warmte en kracht. Samen hebben jullie de drive gehad om door te gaan, elkaar lief te hebben en elkaar te steunen, met als grootste geschenk jullie zoon en broertje.

Ik heb me ongelooflijk vereerd gevoeld dat ik dit voor jullie heb mogen doen. DANK voor jullie vertrouwen, geniet van en met elkaar! Liefs Evelien

~ De ouders hebben toestemming gegeven voor het publiceren van de beelden ~

Love & Little fotografie is gespecialiseerd in newborn fotografie en geboortefotografie
Mail of bel me gerust voor: info, een reservering of een kennismaking gesprek!